Wat voor de schilderkunst geldt, geldt ook voor de literatuur. In gedichten wordt niet zozeer een indruk van iets beschreven, maar wordt een gevoel uitgedrukt met behulp van allerlei ‘beelden’.

En net als de schilders willen dichters zich niet houden aan regels als rijm, metrum, vaste strofen bouw en meer regeltjes. Ze willen de emotie of de gedachte zo direct mogelijk uiten, zonder de belemmeringen van het traditioneel taalgebruik. De schrijvers zetten zich af tegen de individualistische burgerlijke cultuur, die volgens hen in de stroming van de Tachtigers naar voren komt.

De vrije verzen van het expressionisme hebben de volgende kenmerken:

• Onvolledige en ongrammaticale zinnen

• Hoofdletters en interpunctie verdwijnen

• Typische woordcombinaties

• Groen duister; violette schemer; blauw geluk